SKŁADNIA
-
modprobe [-v] [-V] [-C plik-konfiguracyjny] [-n] [-i]
[-q] [-b] [nazwa-modułu] [moduł parametry...]
- modprobe [-r] [-v] [-n] [-i] [nazwa-modułu...]
- modprobe [-c]
- modprobe [--dump-modversions] [nazwa-pliku]
- modprobe [-r] [-v] [-n] [-i] [nazwa-modułu...]
OPIS
modprobe dodaje i usuwa moduły z jądra Linux w sposób inteligentny:
Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do jąder Linux z gałęzi 2.4 (które nie są obsługiwane przez to narzędzie) ta wersja modprobe nic nie wykonuje na samych modułach: interpretowanie symboli i obsługa parametrów jest wykonywana wewnątrz jądra. W związku z tym, błędom modułów towarzyszą niekiedy komunikaty jądra: patrz dmesg(8).
modprobe oczekuje obecności zaktualizowanego pliku modules.dep.bin utworzonego przez powiązane narzędzie depmod, dystrybuowane razem z modprobe (patrz depmod(8)). Dla każdego modułu plik ten posiada spis innych modułów jakich (jeśli jest taka potrzeba) wymaga dany moduł, a modprobe używa jej do automatycznego dodawania lub usuwania tych zależności.
Jeśli po nazwie-modułu podano argumenty, są one przekazywane jądru (oprócz ewentualnych opcji umieszczonych w pliku konfiguracyjnym).
OPCJE
-a, --all
- Ładuje wszystkie moduły podane w wierszu polecenia.
-b, --use-blacklist
- Opcja powoduje zastosowanie przez modprobe poleceń blacklist z plików konfiguracyjnych (jeśli występują) także do nazw modułów. Jest ona używana z reguły przez udev(7).
-C, --config
-
Opcja przesłania domyślny katalog konfiguracyjny (/etc/modprobe.d).
Poprzez opcje install i remove, opcja jest podawana innym poleceniom modprobe w zmiennej środowiskowej MODPROBE_OPTIONS.
-c, --showconfig
- Zrzuca efektywną konfigurację z katalogu konfiguracyjnego i wychodzi.
--dump-modversions
- Wypisuje listę informacji o wersjach modułów wymaganych przez moduł. Opcja jest używana przeważnie przez dystrybucje, aby spakietować moduł jądra Linux, używając zależności uwzględniających wersje modułu.
-d, --dirname
- Główny katalog dla modułów, domyślnie "/".
--first-time
- modprobe zwykle kończy pracę pomyślnie (nic nie robiąc) jeśli poleci się mu załadować moduł, który jest już obecny lub usunąć moduł, który nie jest obecny. To dobre rozwiązanie do prostych skryptów, jednak bardziej skomplikowane chcą się często dowiedzieć, czy modprobe tak naprawdę coś zrobił: ta opcja powoduje, że modprobe kończy pracę z niepowodzeniem, jeśli program faktycznie nic nie wykonuje.
--force-vermagic
-
Każdy moduł zawiera niewielki łańcuch z ważnymi informacjami obejmującymi
np. wersje jądra i kompilatora. Jeśli nie uda się załadować modułu, a
jądro poinformuje że "version magic" nie pasuje, można użyć tej opcji do
usunięcia go. Oczywiście to sprawdzenie odbywa się dla ochrony użytkownika,
więc użycie niniejszej opcji jest niebezpieczne, chyba że jest się pewnym
tego, co się robi.
Opcja odnosi się do wszystkich załadowanych modułów: zarówno modułu (lub aliasu) z wiersza polecenia, jak i do modułów od których jest on zależny.
--force-modversion
-
Jeśli moduły są skompilowane z ustawieniem CONFIG_MODVERSIONS, tworzona jest
sekcja nt. szczegółów wersji każdego modułu użytego przez (lub
udostępnianego) przez dany moduł. Jeśli nie powiedzie się załadowanie
modułu, a jądro poinformuje że nie zgadza się wersja któregoś z modułu
będącego interfejsem, można użyć "--force-modversion" aby usunąć również
informację o wersji. Oczywiście to sprawdzenie odbywa się dla ochrony
użytkownika, więc użycie niniejszej opcji jest niebezpieczne, chyba że jest
się pewnym tego, co się robi.
Opcja odnosi się do wszystkich załadowanych modułów: zarówno modułu (lub aliasu) z wiersza polecenia, jak i do modułów od których jest on zależny.
-f, --force
-
Próbuje wyciąć z modułu wszystkie informacje o wersji, które mogą spowodować
jego niepomyślne załadowanie: jest to odpowiednik użycia obu opcji
--force-vermagic i --force-modversion. Oczywiście to sprawdzenie
odbywa się dla ochrony użytkownika, więc użycie niniejszej opcji jest
niebezpieczne, chyba że jest się pewnym tego, co się robi.
Opcja odnosi się do wszystkich załadowanych modułów: zarówno modułu (lub aliasu) z wiersza polecenia, jak i do modułów od których jest on zależny.
-i, --ignore-install, --ignore-remove
- Opcja powoduje ignorowanie przez modprobe poleceń install i remove w pliku konfiguracyjnym (jeśli istnieje), do modułu podanego w wierszu polecenia (wszystkie zależne moduły będą wciąż miały ustawiane polecenia je dotyczące z pliku konfiguracyjnego). Oba polecenia install i remove będą obecnie ignorowane gdy użyta jest ta opcja, niezależnie czy żądanie dotyczyło tylko jednego (a nie obu) z --ignore-install i --ignore-remove. Patrz modprobe.d(5).
-n, --dry-run, --show
- Opcja wykonuje wszystko poza rzeczywistym załadowaniem lub usunięciem modułu (lub wykonaniu poleceń install lub remove). W połączeniu z -v jest przydatna do debugowania problemów. Z powodów historycznych zarówno --dry-run i --show oznaczają to samo i mogą być stosowane wymiennie.
-q, --quiet
- Z tą opcją modprobe nie będzie wypisywało informacji o błędzie, gdy będzie się próbowało załadować moduł, którego nie można znaleźć (i nie jest aliasem lub poleceniem install/remove). Program będzie mógł wciąż zwracać niezerowy kod zakończenia. Jądro używa tej opcji do wypróbowania modułów, które mogą potencjalnie istnieć, przy użyciu request_module.
-R, --resolve-alias
- Wypisuje wszystkie nazwy modułów pasujące do aliasu. Może być przydatne do debugowania problemów z aliasem modułu.
-r, --remove
-
Opcja powoduje usunięcie modułu przez modprobe, zamiast załadowania
go. Jeśli moduły, od których on zależy są również nieużywane, modprobe
także spróbuje je usunąć. W przeciwieństwie do ładowania modułów, można
podać kilka modułów w wierszu polecenia (nie ma sensu podawać parametrów
modułu podczas usuwania go).
Z reguły nie ma powodu aby usuwać moduły, ale część błędnych modułów może tego wymagać. Jądro dystrybucyjne może w ogóle nie być zbudowane z obsługą usuwania modułów.
-S, --set-version
- Ustawia wersję jądra, zamiast używania uname(2) do decydowania o niej (decyduje o miejscu szukania modułów).
--show-depends
- Wypisuje zależności modułu (lub aliasu) włącznie z samym modułem. Wynikiem jest (być może pusty) zestaw nazw plików modułów, po jednym w wierszu, zaczynających się "insmod", który jest z reguły używany przez dystrybucje do określenia które moduły włączyć do generowanych obrazów initrd/initramfs. Stosowane polecenie install jest poprzedzone przez "install". Opcja nie wykonuje żadnego z poleceń instalacji. Proszę zauważyć, że modinfo(8) może zostać użyte do pozyskania zależności modułu z samego modułu, ale nie wie nic o aliasach ani poleceniach instalacji.
-s, --syslog
-
Opcja powoduje, że wszystkie komunikaty o błędach przesyłane są przez
mechanizm syslog (jak LOG_DAEMON z poziomem LOG_NOTICE), zamiast na
standardowe wyjście błędów. Włącza się również automatycznie, gdy stderr
jest niedostępne.
Poprzez opcje install i remove, opcja jest podawana innym poleceniom modprobe w zmiennej środowiskowej MODPROBE_OPTIONS.
-V, --version
- wyświetla informacje o wersji i kończy działanie.
-v, --verbose
-
Wypisuje informacje o czynnościach wykonywanych przez program. modprobe
wypisuje zwykle komunikaty jedynie, gdy występują jakieś problemy.
Poprzez opcje install i remove, opcja jest podawana innym poleceniom modprobe w zmiennej środowiskowej MODPROBE_OPTIONS.
ŚRODOWISKO
Do przekazania argumentów do modprobe można użyć również zmiennej środowiskowej MODPROBE_OPTIONS.
PRAWA AUTORSKIE
Pierwotnie: Copyright 2002, Rusty Russell, IBM Corporation. Strona podręcznika jest obecnie zarządzana przez Jona Mastersa i innych.
AUTORZY
Jon Masters <[email protected]>
- Deweloper
Robby Workman <[email protected]>
- Deweloper
Lucas De Marchi <[email protected]>
- Deweloper
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Andrzej M. Krzysztofowicz (PTM) <[email protected]> i Michał Kułach <[email protected]>.Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 18 oryginału.