SKŁADNIA
pgp [opcje] plikpgppgp -e [opcje] plik użytkownik ...
OPIS
PGP (Pretty Good Privacy) jest pakietem szyfrowania kluczem publicznym, który pozwala chronić wiadomości E-mail i pliki danych. Pozwala ci on bezpiecznie komunikować się z ludźmi nigdy wcześniej nie poznanymi, bez żadnych bezpiecznych kanałów służących do wymiany kluczy. Jest on całkiem nieźle uposażony i szybki, z wymyślnym mechanizmem zarządzania kluczami, cyfrowymi podpisami, kompresją danych i o dobrym, ergonomicznym wyglądzie.
Jeśli naprawdę chcesz się nauczyć w jaki sposób używać go właściwie to chyba
najodpowiedniejszym będzie przeczytać pełną dokumentację dostarczaną razem
z systemem, która jest bardzo szczegółowa. To jest podręcznik typu
"szybki start"; jest to taki niekompletny niezbędnik, który zapozna cię
z większością podstawowych założeń, włączając w to niektóre zagadnienia
związane z kryptografią z wykorzystaniem kluczy publicznych.
Terminologia
id użytkownika: ciąg znaków ascii używany do zidentyfikowania użytkownika. Identyfikator użytkownika może wyglądać na przykład tak: "Paweł W. Siewca <[email protected]>"; proszę próbować trzymać się tego formatu. Kiedy podajesz identyfikator użytkownika do PGP to powinieneś wyspecyfikować jakiś unikatowy podciąg tekstowy (duże i małe litery traktowane są tak samo), np.: paweł, albo pws@xyz.
fraza kodująca: tajny ciąg używany do konwencjonalnego kodowania twojego prywatnego klucza. Ważne jest by była ona trzymana w sekrecie.
pęk kluczy: plik zawierający zbiór tajnych lub publicznych kluczy. Domyślne nazwy dla publicznych i tajnych pęków kluczy to odpowiednio "pubring.pgp" i "secring.pgp".
pancerz ascii: format określany mianem ascii radix 64 - PGP używa go do transmitowania wiadomości poprzez kanały takie jak E-mail; w zamyśle podobne do kodowania uuencode.
Krótkie omówienie poleceń
By ujrzeć krótki opis użycia komendy dla PGP napisz po prostu:
pgp -h
By zaszyfrować zwykły plik używając klucza publicznego odbiorcy:
pgp -e plik_tekstowy czyjś_id ...
By podpisać zwykły plik używając swojego klucza prywatnego:
pgp -s plik_tekstowy [-u twój_id]
By podpisać zwykły plik twoim kluczem prywatnym, a potem zaszyfrować
go używając publicznego klucza odbiorcy:
pgp -es plik_tekstowy czyjś_id ...
[-u twój_id]
By stworzyć odłączony od dokumentu certyfikat podpisu:
pgp -sb plik_tekstowy [-u twój_id]
By zaszyfrować zwykły plik używając konwencjonalnego szyfrowania napisz:
pgp -c plik_tekstowy
By rozszyfrować zakodowany plik lub sprawdzić wiarygodność podpisu cyfrowo
podpisanego zbioru:
pgp zaszyfrowany_plik [-o plik_tekstowy]
By ujrzeć krótki opis poleceń PGP służących do zarządzania kluczami napisz:
pgp -k
By wygenerować swoją unikatową parę kluczy publiczny/prywatny:
pgp -kg
By dodać do publicznego lub tajnego pęku kluczy klucz publiczny lub prywatny
zawarty w pliku:
pgp -ka plik_klucza [pęk_kluczy]
By usunąć klucz z publicznego pęku kluczy:
pgp -kr id_użytkownika [pęk_kluczy]
By wyłuskać (skopiować) klucz z twojego publicznego lub prywatnego pęku kluczy:
pgp -kx[a] id_użytkownika plik_klucza [pęk_kluczy]
By przejrzeć zawartość twojego publicznego pęku kluczy:
pgp -kv[v] [id_użytkownika] [pęk_kluczy]
By ujrzeć "odcisk palca" publicznego klucza, by móc zweryfikować go telefonicznie
z właścicielem:
pgp -kvc [id_użytkownika] [pęk_kluczy]
By ujrzeć zawartość i sprawdzić podpisy uwiarygadniające swojego publicznego
pęku kluczy:
pgp -kc [id_użytkownika] [pęk_kluczy]
By zmodyfikować frazę kodującą lub dodać identyfikator użytkownika do klucza prywatnego:
pgp -ke id_użytkownika [pęk_kluczy]
By zmodyfikować poziom zaufania dla klucza publicznego:
pgp -ke id_użytkownika [pęk_kluczy]
By usunąć klucz lub po prostu identyfikator użytkownika ze swojego pęku kluczy
publicznych:
pgp -kr id_użytkownika [pęk_kluczy]
By podpisać i uwiarygodnić czyjś klucz publiczny przechowywany w pęku
kluczy publicznych:
pgp -ks czyjś_id [-u twój_id] [pęk_kluczy]
By usunąć wyszczególnione podpisy użytkownika z pęku kluczy:
pgp -krs id_użytkownika [pęk_kluczy]
Opcje komendy, które mogą być użyte w kombinacji z innymi opcjami
(czasem nawet literując ciekawe słowa):
By wyprodukować zaszyfrowany zwykły plik w formacie ASCII radix-64,
po prostu dodaj opcję -a podczas szyfrowania lub podpisywania wiadomości
lub wyłuskiwania klucza:
pgp -sea plik_tekstowy czyjś_id
pgp -kxa id_użytkownika plik_klucza [pęk_kluczy]
By wyczyścić zwykły plik zaraz po wytworzeniu pliku zaszyfrowanego
dodaj po prostu opcję
-w
(wipe) podczas szyfrowania lub podpisywania wiadomości:
pgp -sew wiadomość.txt czyjś_id
By określić, że zwykły plik zawiera tekst ASCII, nie binaria i
powinien być konwersowany do sposobu zapisu linii tekstu odbiorcy
dodaj opcję
-t
(text) do innych opcji:
pgp -seat wiadomość.txt czyjś_id
By przeglądnąć rozszyfrowane wyjście tekstu na ekranie (jak
w Unixowej komendzie "more"), bez zapisywania do pliku, użyj
opcji
-m
(more) podczas deszyfrowania:
pgp -m zaszyfrowany_plik
By określić, że rozszyfrowany przez odbiorcę tekst będzie można
tylko
obejrzeć na ekranie, a nie zapisać do pliku zapodaj opcję
-m
pgp -steam wiadomość.txt czyjś_id
By przywrócić oryginalną nazwę pliku tekstowego podczas rozszyfrowywania
wytypuj opcję
-p
pgp -p zaszyfrowany_plik
By użyć trybu filtrów w stylu Unixa, odczytywanie ze standardowego wejścia
i zapis na standardowe wyjście podaj opcję
-f
pgp -feast czyjś_id <plik_wejściowy >plik_wyjściowy
Plik Konfiguracyjny
PGP używa konfiguracyjnej bazy danych, która jest przechowywana w pliku "config.txt"; spójrz proszę w dokumentację po więcej szczegółów. Puste linie i linie zaczynające się od "#" to komentarze. Opcje przyjmują wartości liczbowe, logiczne, mogą też być ciągami tekstowymi. Wartości logiczne to "on" i "off". Opcje te mogą być także wyspecyfikowane w linii komend przy użyciu takiej składni jak np.: +armor=on. Słowa kluczowe mogą być połączone z unikatowymi przedrostkami. Słowa kluczowe nie są czułe na wielkość liter. "=on" jest domyślnie dodawane do opcji logicznych jeśli nic nie zostało podane.
Troszeczkę wyjaśnień:
MYNAME - Domyślny Identyfikator Użytkownika do
Tworzenia Podpisów
Wartość domyślna: MYNAME = ""
Parametr konfiguracyjny MYNAME określa nam domyślny ID użytkownika, którego
używamy przy wyborze klucza prywatnego podczas stwarzania podpisów.
Gdy MYNAME jest nieokreślone, to używany jest zainstalowany przez ciebie
i najczęściej używany klucz prywatny. Użytkownik może także przeciążyć to
ustawienie poprzez podanie identyfikatora użytkownika w linii komend z
opcją
-u
TEXTMODE - Przyjęcie, że Szyfrowany Tekst jest
Plikiem Tekstowym
Wartość domyślna: TEXTMODE = off
Parametr konfiguracyjny TEXTMODE jest odpowiednikiem opcji
-t
wydanej z linii poleceń. Jeśli jest włączony to sprawia, że PGP zakłada iż
wprowadzane dane są czystym plikiem tekstowym, nie binarnym, i przekształca
go do postaci "tekstu kanonicznego" przed szyfrowaniem. Tekst kanoniczny ma
znak powrotu karetki i znak nowej linii na końcu każdej linii tekstu.
Tryb ten jest wyłączany automatycznie jeśli PGP wykryje, że zwykły plik zawiera binarne, 8-bitowe dane. Jest wobec tego bezpiecznym pozostawienie tej opcji włączonej przez cały czas.
ARMOR - Włącz Opancerzone Wyjście ASCII
Wartość domyślna: ARMOR = off
Parametr konfiguracyjny ARMOR jest odpowiednikiem opcji -a podanej w linii komend. Jeśli jest włączony to sprawia, że PGP emituje zaszyfrowany tekst lub klucze w formacie ASCII Radix-64 odpowiednim do przesyłania poprzez kanały poczty elektronicznej. Pliki wyjściowe są nazywane przy użyciu rozszerzenia ".asc".
Jeśli zamierzasz używać PGP głównie do poczty elektronicznej może być dobrym pomysłem by włączyć ten parametr.
ARMORLINES - Rozmiar Wieloczęściowych Plików Pancerza ASCII
Wartość domyślna: ARMORLINES = 720
Przy większych plikach pancernego ASCII, PGP podzieli je na pliki o nazwach ".asc1", ".asc2", ".asc3", itd. by nie zapychać programów przesyłających pocztę, co zaczyna się dziać zwykle przy około 50,000 bajtów. Ten parametr pozwala nam określić liczbę (64-bajtowych) linii jakie należy umieścić w każdym z plików. Jeśli ustawimy na 0, PGP nie będzie dzielić naszych plików z pancernym ASCII.
CLEARSIG - Włącz Czysto-Podpisane Wyjście
Wartość domyślna: CLEARSIG = on
Normalnie, wiadomość cyfrowo podpisana i ASCII-opancerzona jest nieczytelna, nawet gdy tekst nie jest szyfrowany. Zapobiega to niszczeniu zawartości przez programy obsługujące pocztę, lecz by zwyczajnie odczytać wiadomość wymagany jest PGP.
Jeśli włączymy CLEARSIG, to podczas podpisywania i uzbrajania-ASCII pliku tekstowego PGP używa odmiennego formatu, który załącza czysty tekst w formie czytelnej dla człowieka. Linie zaczynające się od "-" są cytowane za pomocą "- ". By współpracować z niektórymi najgłupszymi na świecie programami do obsługi poczty linie zaczynające się od "From" są także cytowane i w liniach usuwane są początkowe spacje. PGP usunie cytowanie jeśli użyjesz go do odszyfrowania wiadomości, lecz nie zostaną odzyskane początkowe spacje. Opcja ta jest jeszcze na tyle użyteczna by była domyślnie włączona.
ENCRYPTTOSELF - Dodaj MYNAME do Listy Odbiorców
Wartość domyślna: ENCRYPTTOSELF = off
Jeśli jest to włączone to MYNAME będzie dołączone do listy odbiorców każdej wiadomości, którą szyfrujesz kluczem publicznym. W takim wypadku MYNAME jest szukane w pęku kluczy publicznych, jest to potrzebne by jednoznacznie określić właściwy klucz.
LANGUAGE - Używany Język
Wartość domyślna: LANGUAGE = en
Jeśli chcesz używać odmiennego języka i jego tłumaczenie są w pliku language.txt, to ustawienie tej opcji sprawi, że wiadomości PGP będą się pojawiać w innym języku. Jeśli tłumaczenie dla wiadomości jest niedostępne to wiadomość ta pojawi się w języku angielskim.
Jeśli szukasz czegoś na temat zaopatrywania się w plik language.txt, to jego format powinien być dla ciebie oczywisty.
CHARSET - Zestaw Znaków
Wartość domyślna: CHARSET = noconv
PGP próbuje przetłumaczyć wszystkie wiadomości trybu tekstowego na alfabet ISO Latin-1, albo na alfabet KOI-8 dla cyrylicy. Ustawienie to wskazuje drugorzędny zestaw znaków, tak więc PGP może dokonać odpowiedniej translacji. Opcjami mogą być noconv, latin1 lub koi8, wskazujące, że nie jest potrzebna żadna translacja; cp850, wskazujące, że powinna być użyta strona kodowa IBM PC 850; ascii, wskazujące, że powinien być użyty minimalny podzestaw znaków ASCII; i alt_codes, wskazujące, że dla cyrylicy powinny być użyte alternatywne kody IBM PC.
KEEPBINARY - Zachowaj Pośrednik Plik .pgp
Wartość domyślna: KEEPBINARY = off
Jeśli włączymy KEEPBINARY, wtedy PGP wyprodukuje plik .pgp jako dodatek do pliku .asc jeśli włączone jest opancerzone ASCII.
TMP - Tymczasowy katalog plików
Wartość domyślna: TMP = ""
PGP tworzy pliki tymczasowe podczas rozszyfrowywania wiadomości. Jest to katalog, w którym są one przechowywane. Jeśli nie jest podany w pliku konfiguracyjnym to używana jest zmienna środowiskowa TMP, albo katalog bieżący. Dopomaga bezpieczeństwu jeśli nie jest katalog ten nie jest publicznie odczytywalny. Lokalny system plików też może być dobrym pomysłem.
COMPRESS - Kompresuj Tekst Przed Szyfrowaniem
Wartość domyślna: COMPRESS = on
PGP zwykle kompresuje plik zanim go zaszyfruje, więc będzie mniej do szyfrowania i wysyłany przez ciebie plik będzie mniejszy. Utrudnia to także analizę kryptograficzną. Opcja ta jest najczęściej wyłączana jedynie ze względów odpluskwiania.
PAGER - Wybierz Komendę Powłoki by Wyświetlać Wyjście Pagera
Wartość domyślna: PAGER = ""
Jeśli ustawione, PGP użyje podanego programu by przeglądać pliki kiedy podano opcję -m w linii komend. Domyślnie, PGP użyje prostego pagera wewnętrznego.
SHOWPASS - Wyświetlaj Frazę Kodującą Podczas Wprowadzania
Wartość domyślna: SHOWPASS = off
Jeśli ktoś nie jest w stanie wprowadzić długą frazę bez oglądania jej na ekranie, może żyć tej opcji, kosztem bezpieczeństwa oczywiście.
INTERACTIVE - Zapytaj Przed Dodaniem Każdego Klucza
Wartość domyślna: INTERACTIVE = off
Domyślnie, gdy podany plik zawiera nowe klucze, PGP spyta, czy chcesz je dodać do swojego pęku kluczy publicznych. Odkąd dodawanie kluczy wcale nie implikuje tego, że masz do nich zaufanie, dodawanie nowych jedynie marnuje miejsce. Jeśli ta opcja jest ustawiona PGP upewnia się w związku z dodaniem każdego klucza z pliku z kluczami.
VERBOSE - Poziom Szczegółowości Wydruku
Wartość domyślna: VERBOSE = 1
Gdy jest ustawione na 0 to PGP wypisuje tylko wiadomości, które są potrzebne, lub które wskazują jakiś błąd. Gdy ustawimy 2 to PGP wypisze nam znaczenie całej zawartości informacji "odpluskwiającej" o tym, co aktualnie jest wykonywane. Wartości większe niż 2 nie dają żadnych efektów.
PUBRING - Lokalizacja Publicznego Pęku Kluczy
Wartość domyślna: PUBRING = $PGPPATH/pubring.pgp
To jest nazwa ścieżkowa prowadząca do używanego pęku kluczy publicznych.
SECRING - Lokalizacja Prywatnego Pęku Kluczy
Wartość domyślna: SECRING = $PGPPATH/secring.pgp
To jest nazwa ścieżkowa prowadząca do używanego pęku kluczy prywatnych.
BAKRING - Kopia Zapasowa Prywatnego Pęku Kluczy
Wartość domyślna: BAKRING = ""
Jeśli jest ustawione, to podczas sprawdzania twojego pęku kluczy (pgp -kc), PGP porówna zwykły pęk kluczy prywatnych z podaną kopią zapasową, przechowywaną zazwyczaj na chronionym przed zapisem, wymiennym nośniku. Służy to ochronie przeciwko "hurtowym" modyfikacjom twoich pęków kluczy przy użyciu ataku bazującego na podszywaniu się.
RANDSEED - Plik z Zarodkiem Losowej Wartości
Wartość domyślna: RANDSEED = $PGPPATH/randseed.bin
Jest to ścieżka dostępu do pliku zawierającego zarodek losowości, którego PGP używa w swoim algorytmie generowania liczb losowych do wytwarzania kluczy sesji. Ten plik powinien być chroniony przed przypadkowym odkryciem, ponieważ jest częścią procesu, podczas którego PGP dąży do wielkich długości by użyć możliwie najlepszego dostępnego źródła losowości przy generowaniu kluczy sesji.
COMMENT - Komentarz Opancerzonego ASCII
Wartość domyślna: COMMENT = ""
Jeśli nie jest ciągiem pustym to wartość tej zmiennej jest umieszczana w nagłówkach plików opancerzonego ASCII, poprzedzona słowem "Comment: ".
LEGAL_KLUDGE - Niekompatybilność z PGP w wersji innej niż 2.6
Wartość domyślna: LEGAL_KLUDGE = on
Jeśli to ustawimy to PGP będzie generować klucze w nowym formacie, który nie może być odczytany przez wersję 5.2 i wcześniejsze.
Certyfikacja Klucza
PGP używa takiego systemu, że użytkownicy mogą specyfikować zaufanych użytkowników, którzy mogą podpisywać publiczne klucze innych ludzi. Jest ważne byś wiedział, jak ten mechanizm działa; pełen opis znajdziesz w dokumentacji.
Ważne: Dokumentacja opisuje także sposób w jaki generować i przesyłać certyfikat "kompromitacji klucza", który mówi czytającym, że twój klucz prywatny został skompromitowany (odkryty - przyp. tłum.). Jeśli twój klucz jest skompromitowany to przeczytaj proszę sekcję podręcznika dotyczącą certyfikatów kompromitacji i tego jak je tworzyć; im szybciej wyślesz certyfikat kompromitacji klucza, tym mniejszą "źli chłopcy" będą mieli sposobność by wysyłać podrobione wiadomości.
Ważne Wskazówki
PGP próbuje automatycznie kompresować twój plik wejściowy; zachodzi więc mały punkt w przed-kompresji wejścia do transmisji.
"Opancerzone ascii" PGP jest potrzebne tylko w przypadku, gdy dane transmitowane są na zewnątrz; przykładowo, jeśli wysyłasz klucz publiczny komuś innemu podpisując go z jakiegoś bliżej nieokreślonego powodu, po prostu "uzbrój" wychodzącą wiadomość; najlepiej podpisać binarną formę klucza.
Inne Języki
PGP jest łatwo konfigurowalne pod kątem różnych wersji językowych (komunikaty błędów i pomocy); zostało ono bowiem przetłumaczone na wiele innych nie-angielskich języków. Po więcej szczegółów przejrzyj w podręczniku opis pliku "language.txt".
ŚRODOWISKO
PGP na potrzeby posiada/generuje kilka specjalnych plików, takich jak twoje standardowe pliki pęków kluczy "pubring.pgp" i "secring.pgp", plik z zarodkiem losowej liczby "randseed.bin", plik konfiguracyjny PGP "config.txt" oraz plik przetłumaczonych komunikatów "language.txt". Pliki te mogą być przechowywane w jakimkolwiek katalogu o ile zmienna "PGPPATH" wskazuje na ten katalog. Jeżeli zmienna "PGPPATH" pozostaje niezdefiniowana, ww. pliki znajdą się w katalogu bieżącym.
Zwykle PGP prosi użytkownika, aby ten wpisał swą frazę kodującą, gdy tylko PGP chce odblokować klucz prywatny. Jednakowoż możliwe jest przechowanie frazy w zmiennej środowiskowej powłoki twojego systemu operacyjnego. Zmienna "PGPPASS" może być użyta to podtrzymania frazy kodującej, której PGP zechce łaskawie użyć najpierw. Jeśli fraza przechowywana w "PGPPASS" jest nieprawidłowa PGP poprosi o wprowadzenie jej jeszcze raz. To niebezpieczne udogodnienie czyni twe życie bardziej wygodnym jeśli musisz regularnie zajmować się dużą liczbą przychodzących wiadomości adresowanych do twojego klucza prywatnego, eliminując potrzebę ciągłego wklepywania frazy kodującej, za każdym uruchomieniem PGP. To jest bardzo groźne udogodnienie; w systemie UNIX zadaniem wprost trywialnym jest przeczytanie czyjegoś środowiska używając komendy ps(1). Jeśli zastanawiasz się nad użyciem tego gadżetu, musisz z pewnością przeczytać sekcję "How to Protect Secret Keys from Disclosure" i "Exposure on Multi-user Systems" w pełnym podręczniku PGP.
Jeśli zdefiniowana jest zmienna środowiskowa PGPPASSFD to musi ona mieć wartość numeryczną, której PGP użyje jako numer deskryptora pliku by przeczytać z niego frazę kodującą. Ta operacja jest przeprowadzana przed czymkolwiek innym, możesz więc używać standardowego strumienia wejściowego jako pliku wejściowego. Jest to głównie używane przez skrypty powłoki, odkąd pod systemem Unix trudno jest czytać łącza komunikacyjne (potoki - przyp. tł.) innych użytkowników.
WARTOŚĆ ZWRACANA
PGP zwraca powłoce 0 jeśli wszystko pójdzie dobrze, a wartość niezerową kodu błędu w przypadku jakichś niepowodzeń. Popatrz w źródła by dowiedzieć się więcej szczegółów na temat zwrotnych, niezerowych wartości statusów wyjściowych.
PLIKI
*.pgp plik zaszyfrowany, podpis, czasem klucz *.asc plik opancerzonego ascii /usr/local/lib/config.txt globalny plik konfiguracyjny $PGPPATH/config.txt plik konfiguracyjny użytkownika $PGPPATH/pubring.pgp publiczny pęk kluczy $PGPPATH/secring.pgp prywatny pęk kluczy $PGPPATH/randseed.bin plik z zarodkiem losowych liczb /usr/local/lib/pgp/language.txt $PGPPATH/language.txt plik z obcojęzycznymi tłumaczeniami /usr/local/lib/pgp/pgp.hlp $PGPPATH/pgp/pgp.hlp tekstowy plik pomocy /usr/local/lib/pgp/pgpkey.hlp $PGPPATH/pgp/pgpkey.hlp tekstowy plik pomocy zarządzania kluczami
UWAGA
Podręcznik jest naprawdę dobry i na dłuższą metę warto byś go przeczytał. PGP może być doskonałym zamkiem, ale musisz jeszcze odpowiednio wstawić ten zamek w drzwi, tak żeby włamywacze trzymali się z daleka. Przeczytaj więc podręcznik i odkryj jak!
PRZESTROGI
Nie można przekreślać wagi ochrony klucza prywatnego. Każdy kto ma do niego dostęp może fałszować wiadomości pochodzące od ciebie lub czytać adresowaną do ciebie pocztę. Bądź bardzo ostrożny używając PGP na jakimkolwiek systemie wielodostępowym.
Autorzy PGP ufają, że jest to najbardziej bezpieczne oprogramowanie kryptograficzne dostępne publicznie, gdy używa się go zgodnie ze wskazówkami, a przecież każdy zawsze żąda by jego ulubiony system kryptograficzny był bezpieczny. Przeczytaj sekcję podręcznika zatytułowaną "Trusting Snake Oil" i sekcję "Vulnerabilities" by poznać różne sztuczki.
DIAGNOSTYKA
Najczęściej nie wymaga wyjaśnień.
USTERKI
PGP było oryginalnie napisane dla komputera PC i zachowuje się w związku z tym bardzo PCtowo. W szczególności jest to automatyczny wybór plików, rozszerzeń plików, i inne rzeczy całkiem obce środowiskom UNIXowym.
Ta strona man może wymagać odnowień by uwzględniała ostatnie ulepszenia.
AUTORZY
Oryginalnie napisane przez Philipa R. Zimmermanna. Potem rozszerzone przez tysiące innych ludzi.
OGRANICZENIA PRAWNE
PGP 2.6.3i jest wolnodostępne (freeware), i może być używane tylko w celach niekomercyjnych. Tej wersji PGP nie wolno używać na terytorium USA lecz można z powodzeniem użyć jej gdziekolwiek indziej na świecie. Użytkownicy ze Stanów Zjednoczonych powinni w zamian zdobyć kopię MIT PGP 2.6.2 albo zakupić komercyjną wersję 2.7.1 od ViaCrypt.
Po bardziej szczegółową informację dotyczącą licencjonowania PGP, rozpowszechniania, praw kopiowania, patentów, znaków handlowych, ograniczeń prawnych, oraz ograniczeń eksportowych, zapoznaj się z sekcją "Legal Issues" w podręczniku "PGP User's Guide, Volume II: Special Topics".
INFORMACJE O TŁUMACZENIU
Powyższe tłumaczenie pochodzi z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i może nie być aktualne. W razie zauważenia różnic między powyższym opisem a rzeczywistym zachowaniem opisywanego programu lub funkcji, prosimy o zapoznanie się z oryginalną (angielską) wersją strony podręcznika.