SKŁADNIA

#include <sys/uio.h>

---

ssize_t readv(int fd, const struct iovec *iov, int iovcnt);

---

ssize_t writev(int fd, const struct iovec *iov, int iovcnt);

---

ssize_t preadv(int fd, const struct iovec *iov, int iovcnt,
off_t offset);

---

ssize_t pwritev(int fd, const struct iovec *iov, int iovcnt,
off_t offset);

Wymagane ustawienia makr biblioteki glibc (patrz feature_test_macros(7)):

preadv(), pwritev(): _BSD_SOURCE

OPIS

Wywołanie systemowe readv() czyta liczbę iovcnt bloków z pliku skojarzonego z deskryptorem pliku fd do wielu buforów opisanych przez iov ("rozrzucone wejście").

Funkcja writev() zapisuje co najwyżej iovcnt bloków opisanych przez iov do pliku skojarzonego z deskryptorem pliku fd ("zgromadzone wyjście").

Wskaźnik iov prowadzi do struktury iovec zdefiniowanej w pliku <sys/uio.h> następująco:

struct iovec {
    void  *iov_base;    /* Adres początkowy */
    size_t iov_len;     /* Liczba bajtów do przeniesienia */
};

Wywołanie systemowe readv() działa tak samo jak read(2), z tą różnicą że wypełnianych jest wiele buforów.

Wywołanie systemowe writev() działa tak samo jak write(2), z tą różnicą że zapisywane dane pochodzą z wielu buforów.

Bufory są przetwarzane w porządku, w którym zostały wymienione w tablicy. Oznacza to, że readv() całkowicie zapełni iov[0] zanim przejdzie do iov[1] itd. (jeśli jest za mało danych, to nie wszystkie bufory w iov zostaną wypełnione). Podobnie writev zapisuje całkowicie zawartość iov[0], zanim przejdzie do iov[1], itd.

Transfery danych przeprowadzane przez readv() i writev() są atomowe: dane zapisywane przez writev() są zapisywane jako pojedynczy blok danych, niekolidujący z danymi zapisywanymi przez inne procesy (z jednym wyjątkiem, patrz pipe(7)). Analogicznie readv() gwarantuje przeczytanie sąsiadujących bloków danych, niezależnie od operacji odczytu przeprowadzanych przez inne wątki lub procesy mające deskryptory plików odnoszące się do tego samego otwartego pliku (patrz open(2)).

preadv() i pwritev()

Wywołanie systemowe preadv() łączy w sobie funkcjonalności dostarczane przez readv() i przez pread(2). Wykonuje to samo zadanie, co readv(), ale dodaje czwarty argument, offset, określający miejsce w pliku, w którym zostanie przeprowadzona operacja wejściowa.

Wywołanie systemowe pwritev() łączy w sobie funkcjonalności dostarczane przez writev() i przez pwrite(2). Wykonuje to samo zadanie, co writev, ale dodaje czwarty argument, offset, określający miejsce w pliku, w którym zostanie przeprowadzona operacja wyjściowa.

Opisywane wywołania systemowe nie zmieniają pozycji przesunięcia w pliku. Pliki wskazywane przez fd muszą pozwalać na swobodny dostęp (przeszukiwanie).

WERSJE

preadv() i pwritev() po raz pierwszy pojawiły się w Linuksie 2.6.30; wsparcie biblioteczne tych wywołań pojawiło się w glibc 2.10.

ZGODNE Z

readv(), writev(): BSD 4.4 (wywołania te początkowo pojawiły się w BSD 4.2), POSIX.1-2001.

preadv(), pwritev(): niestandardowe, ale obecne także w nowoczesnych systemach BSD.

UWAGI

Różnice ABI biblioteki C/jądra

Standard POSIX.1-2001 dopuszcza, aby implementacja wprowadziła ograniczenia na liczbę rekordów przekazywanych w parametrze iov. Limit ten jest określony jako wartość IOV_MAX w <limits.h>, a w czasie działania programu - jako wartość zwracana przez wywołanie sysconf(_SC_IOV_MAX). Pod Linuksem limit określony przez te mechanizmy wynosi 1024, co jest prawdziwym ograniczeniem jądra Linuksa. Jednakże funkcje glibc wykonują pewne dodatkowe działania po wykryciu, że odpowiednie wywołanie systemowe zakończyło się błędem z powodu przekroczenia limitu. W takim wypadku funkcja readv() biblioteki glibc przydziela tymczasowy bufor, wystarczająco duży, by pomieścić wszystkie elementy określone przez iov, przekazuje ten bufor wywołaniu systemowemu read(2), kopiuje dane z bufora tymczasowego do lokalizacji określonych przez iov, a następnie zwalnia pamięć bufora. Funkcja glibc dla writev() wykonuje analogiczne zadanie, używając bufora tymczasowego i wywołania funkcji write(2).

PRZYKŁAD

Następujący przykładowy kod pokazuje użycie funkcji writev():

char *str0 = "witaj ";
char *str1 = "świecie\n";
struct iovec iov[2];
ssize_t nwritten;
iov[0].iov_base = str0;
iov[0].iov_len = strlen(str0);
iov[1].iov_base = str1;
iov[1].iov_len = strlen(str1);
nwritten = writev(STDOUT_FILENO, iov, 2);

O STRONIE

Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 3.71 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje dotyczące zgłaszania błędów, oraz najnowszą wersję oryginału można znaleźć pod adresem http://www.kernel.org/doc/man-pages/.

TŁUMACZENIE

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Robert Luberda <[email protected]> i Michał Kułach <[email protected]>.

Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 3.71 oryginału.