SKŁADNIA

int ipc(unsigned int call, int first, int second, int third,
void *ptr, long fifth);

OPIS

ipc() jest w jądrze wspólnym punktem wejścia dla wywołań IPC z Systemu V, takich jak komunikaty, semafory i pamięć dzielona. call określa, którą funkcję IPC należy wywołać; inne argumenty są przekazywane do odpowiedniego wywołania.

Programy użytkowe powinny wołać właściwe funkcje, używając ich zwyczajowych nazw. O funkcji ipc() muszą wiedzieć tylko autorzy biblioteki standardowej i hakerzy jądra.

ZGODNE Z

ipc() jest specyficzne dla Linuksa i nie powinno być używane w przenośnych programach.

UWAGI

Wywołanie systemowe ipc() nie istnieje na niektórych architekturach, na przykład x86-64 i ARM. Zamiast niego msgctl(2), semctl(2), shmctl(2) itp. są zaimplementowane jako oddzielne wywołania systemowe.

O STRONIE

Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 3.71 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje dotyczące zgłaszania błędów, oraz najnowszą wersję oryginału można znaleźć pod adresem http://www.kernel.org/doc/man-pages/.

TŁUMACZENIE

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Przemek Borys (PTM) <[email protected]>, Andrzej Krzysztofowicz (PTM) <[email protected]>, Robert Luberda <[email protected]> i Michał Kułach <[email protected]>.

Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 3.71 oryginału.